ΠΡΟΤΑΦΙΟΣ ΥΜΝΟΣ

ΠΡΟΤΑΦΙΟΣ ΥΜΝΟΣ Οι γενναιές του έθνους τα τελευταία χρόνια δεν είχαν κυβερνήτες. Είχαν ψευτοανθρώπους, πολύ μικρού μεγέθους, προς δόξαν των εχθρών μας. Πουλήσαν την πατρίδα, για μια φακή στο πιάτο κακομαγειρεμένη. Ανοίξανε τις Πύλες, κερκόπορτα δεν μένει και τείχη δεν υπάρχουν. Οι ξένοι μπαινοβγαίνουν, όπως στο σπιτικό τους κι άνθρωπο δεν ρωτούνε. Οι Έλληνες πεινούνε, οι νόμοι το διατάζουν των ξένων συμφερόντων. Οι νέοι δεν δουλεύουν, δεν τους το επιτρέπουν οι γερμανοτσολιάδες. Με χέρια σταυρωμένα τα αγαθά δεν βγαίνουν και ούτε αυγατίζουν. Οι νέοι παίρνουν δρόμο, στην ξενητειά πηγαίνουν, να φτιάξουν την ζωή τους. Οι γέροι μαραζώνουν μέσα στην σύνταξή τους και δεν μπορούν να ζήσουν. Τα πλήθη που πεινούνε πάνε στις εκκλησίες συσσίτιο να πάρουν. Τα σπίτια μένουν άδεια κι οι άνθρωποι στον δρόμο κοιμούνται στα παγκάκια. Πολλοί απελπισμένοι τελειώνουν την ζωή τους μ` ένα σχοινί στο σβέρκο. Κι οι γερμανοτσολιάδες έχουν κλειστά τα μάτια, τ` αυτιά τους βουλωμένα. Ακούνε και θωρούνε μόνο τ` αφεντικά τους που είναι οι εχθροί μας. Νέοι ξεσηκωθείτε, δεν πρέπει σας το κλάμα και το σκυφτό κεφάλι. Σφίξετε την παλάμη, να γίνει η γροθιά σας, το άγος να σκορπίσει. Εδώ δεσμά σας φτιάχνουν, στα χέρια και στα πόδια, για να `στε σκλαβωμένοι. Δεσμά `ναι από ατσάλι και λύση δεν τα λύνει! Αυτά μόνο τα σπούνε! Μόνο με την γροθιά σας τ` απόστημα θα σπάσει και όλα θα αλλάξουν. Τα λόγια του Αντώνη όπως του Γκαίμπελ είναι και ψέματα στελιώνουν. Τα λόγια του Φωτάκου, της μπούρδας και της πλάκας με νόημα κανένα. Τα λόγια του Βαγγέλη μια ρητορία σκέτη που ο ίδιος δεν πιστεύει. Κι οι τρεις μια τριγλωσσία γερμανικής πατέντας τον τόπο ξεπουλάει. Μια μέρα θα βρεθούμε να `μαστε `μεις οι ξένοι στον εδικό μας τόπο. Ανοίξετε τ` αυτιά σας, ακούστε την φωνή σας και τις γροθιές σας σφίχτε. Χτυπήστε τους προδότες μ` ότι βρεθεί μπροστά σας ν` ανοίξετε τον δρόμο. Να `ρθει Δημοκρατία, για να σας πέφτει λόγος μέσα στο σπιτικό σας. Διώξετε την κλαούρα, εμπρός αναστηθείτε, το έθνος μας προστάζει. στέλιοσκωστήσπυριδάκης

ΣΤΥ