ΜΑΚΑΡΙΟΣ
ΜΑΚΑΡΙΕ
Κλάψτε βουνά και θάλασσες κλάψτε κορφές και λόγγοι.
Κλάψτε νησιά ξερόνησια και πέτρες των Ελλήνων.
Κλάψε αέρα Ελληνικέ του Ελληνικού Αιγαίου,
παρέα με τα κύματα και την γλυκιά γοργόνα.
Τα δάκρυά σας στείλετε προσκύνημα στην Κύπρο.
Στην πληγωμένη αδερφή στην πονεμένη Κόρη.
Βάρσαμο πάνω στις πληγές και γιατρικό να τά `χει.
Πάνω εις την παλιά πληγή λαβώθηκε η δόλια.
Χρόνους και χρόνους πολεμούν βάρβαροι και προδότες,
να ορφανέψουν το νησί, στη μέση του πελάγου.
Θέλουν πεσκέσι κεφαλή, μεγάλου αντρειωμένου.
Δεν συμφωνεί
χάροντας, γιατί τον καμαρώνει.
Δεν συμφωνεί μηδέ ο Θεός τους χρόνους να του κόψει.
Το παλικάρι απόκαμε πιο πολύ με τους φίλους.
Δεν λύγισε, δεν έπεσε, την κεφαλή δεν σκύβει.
Κουράστηκε και ζήτησε μονάχα λίγο ύπνο.
Έφτιαξε το κρεβάτι του εις το βουνό επάνω,
δίπλα στη μάντρα του κυρού, σιμά στο μοναστήρι.
Τις θάλασσες για να θωρεί, βιγλάτορας να γίνει.
Να προστατεύει το νησί από εχθρούς και φίλους.
Μακάριος Μακάριε τον ύπνο σου να έχεις.
Οι Έλληνες τους δρόμους σου θα τους ακολουθήσουν.-
στέλιοσκωστήσπυριδάκης