Δευτέρα 15 Απριλίου 2013
kritikagrammata: ΔΥΟ ΟΜΟΙΕΣ ΚΑΤΟΧΕΣ
kritikagrammata: ΔΥΟ ΟΜΟΙΕΣ ΚΑΤΟΧΕΣ: ΔΥΟ ΟΜΟΙΕΣ ΚΑΤΟΧΕΣ Στην πρώτη γερμανική κατοχή, οι γερμανοί μαζί με τους γερμανοτσολιάδες μας μάζευαν...
ΔΥΟ ΟΜΟΙΕΣ ΚΑΤΟΧΕΣ
ΔΥΟ ΟΜΟΙΕΣ ΚΑΤΟΧΕΣ
Στην πρώτη γερμανική κατοχή, οι γερμανοί μαζί με τους γερμανοτσολιάδες μας μάζευαν με τα όπλα και τους βούρδουλες στις πλατείες, συνήθως στο πλατεάκι του σχολειού. Μας έδερναν με τον βούρδουλα για να κάνομε γρήγορα και να είμαστε πειθήνια όργανα. Εμείς κλαίγαμε, αυτοί ήταν βλοσυροί, αλλά όταν μιλούσαν μεταξύ τους σκούσαν που και χαμόγελο ικανοποίησης που μας είχαν τρομοκρατήσει. Οι γερμανοτσολιάδες με κουκούλες ή και χωρίς κουκούλες μας νουθετούσαν να είμαστε καλοί με τους γερμανούς και υπάκουοι διότι όπως έλεγαν οι προδότες ήρθαν για να μας εκπολιτίσουν. Αν όμως εμείς είχαμε αντίθετη γνώμη τους άφηνε αδιάφορους, διότι θα μας εκπολίτιζαν δια της βίας. ... και μας εκπολίτιζαν γκρεμίζοντας τα σπίτια μας, φυλακίζοντάς μας και στήνοντάς μας στον τοίχο.Παίρνοντας τα τρόφιμά μας. Παίρνοντας τα ζώα μας. Παίρνοντας τα σπίτια μας. Μας έβαζαν σε υποχρεωτική άμισθη εργασία. Το ξύλο ήταν καθημερινότητα σε ωμικρούς και μεγάλους, άνδρες και γυναίκες. Κλαίγαμε, διαμαρτυρόμασταν, τους λέγαμε πως είναι προδότες, πως είναι εγκληματίες, πως τελικά θα ηττηθούν και θα τιμωρηθούν. Αυτοί τα άκουγαν, αλλά δεν τους καιγότανε καρφί. Αδιαφορούσαν. Ήταν σαν να μην υπάρχομε. Ήδη μας είχαν προδιαγράψει. Είχαμε όμως ηττηθεί από πόλεμο, ο στρατός μας είχε διαλυθεί. Τα όπλα και τα εφόδια του στρατού μας τα πήραν οι γερμανοί. Δεν είχαμε στρατό να μας προστατέψει. Δεν είχαμε! Δυστυχώς δεν είχαμε!
Σήμερα στην δεύτερη γερμανική κατοχή τα πράγματα είναι περίπου το ίδιο, με διαφορετικό τρόπο, αλλά απόλυτα όμοια και να πώς. Δεν μας στήνουν στον τοίχο, διότι δεν προλαβαίνουν. Αυτοκτονούμε μόνοι μας. Μας κατασχέτουν τα σπίτια μας. Μας παίρνουν μέχρι τις βέρες μας, τα σταυρουδάκια μας και ότι άλλο έχομε που να αξίζει. Μαζευόμαστε από μόνοι μας στις πλατείες και μας καρπαζόνουν με τα γκλόμπ και μας φλομώνουν με τα χημικά αέρια. Μας υποχρεώνουν να εργαζόμαστε χωρίς αμοιβή (είναι αμοιβή 5 και 10 ευρώ μεροκάματο;). Διαμαρτυρόμαστε, αλλά δεν τους νοιάζει. Τους ενδιαφέρει να έχομε το κεφάλι κάτω. Τους λέμε προδότες, γερμανοτσολιάδες, λαμόγια, κλέφτες, αλήτες, αποβράσματα, τους λέμε πόσο τους μισούμε και πόσο θέλομε να τους δούμε σιδεροδέσμιους, αλλά ενώ το ακούνε, τα διαβάζουνε και τους ξεφωνίζομε όπου τους δούμε (γιατί κρύβονται και είναι ακριβοθώρητοι), αυτοί μας δηλώνουν πως κάνουν " εθνική συνευθύνη". Βρε δεν έχομε να φαμε, λέμε εμείς. Κουκιά σπέρνω λένε οι βρόμοι.
Και λέμε να τους μαζέψει μια ωραία πρωία ο στρατός να τους οδηγήσει στην Δικαιοσύνη και έχομε στρατό. Ναι έχομε στρατό. Αλήθεια έχομε στρατό; Είναι καθαρή ερώτηση. Έχομε στρατό; Έχομε; Έχομε; στέλιοσκωστήσπυριδάκης
Πέμπτη 11 Απριλίου 2013
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)